اگر قصد ثبت سفارش پرینت سه بعدی دارید و مطمئن نیستید که برای پرینت قطعه ی مورد نظر چه تنظیماتی مناسب تر هست، این مقاله را تا انتها مطالعه کنید. در ادامه بر اساس شاخص های فیزیکی یک قطعه، پارامتر های مختلف تنظیمات پرینت سه بعدی بررسی می شود.

ضخامت لایه

قطعات با ابعاد کوچک و جزئیات بالا ( کوچک تر از 15 سانت)

برای ساخت قطعات در ابعاد کوچک و جزئیات بالا مانند جواهرات و قطعات دقیق صنعتی و آزمایشگاهی، نیاز به استفاده از متریال های رزینی است چراکه برای پرینت جزئیات کوچک تراز0.4 میلیمتر در یک قطعه، تنها متریال های رزینی (تکنولوژی DLP و SLA) مناسب هستند. در حال حاضر رزولوشن دستگاه های رزینی درمجموعه ی استودیو سه بعدی 50 میکرون و ضخامت لایه 25 و 50 میکرون ارائه می شود.

درصورتی که قطعه ابعاد کوچک داشته اما جزئیات زیادی ندارد، مانند قطعات کوچک صنعتی یا تزئینی که ضخامت جزئیات و اجزاء آن ها بزرگ تراز0.4 میلیمتراست، متریال های پلاستیکی نیز قابل استفاده اند. دراین صورت ضخامت لایه ی 50 تا 100 میکرون برای ساخت قطعات کوچک با متریال های پلاستیکی قابل انتخاب است. هرچقدر ضخامت لایه کوچکتر باشد، کیفیت سطح مدل بالاترولایه های پرینت محوترمی شود. به طوری که در ضخامت لایه ی 50 میکرون این لایه ها با چشم دیده نمی شوند. توجه داشته باشید ضخامت لایه تنها درکیفیت سطوح مدل در محور ارتفاع موثراست. اگر کیفیت زیر یا روی مدل شما اهمیت بیشتری نسبت به کیفیت دیواره ها دارد، درقسمت توضیحات ذکر کنید تا تنظیمات اختصاصی لازم برای دستیابی به حداکثر کیفیت در این سطوح اعمال شود.

اگر از متریال های صنعتی مانند ASA-PA-POM-ABS و PC استفاده می کنید به دلیل انجام فرایند پرینت در حرارت بسیار بالا، ضخامت لایه ی کوچک ممکن است منجر به کیفیت سطح پایین ترشود. ضخامت لایه ی کوچک تر از100 میکرون برای ساخت قطعه با متریال های صنعتی پیشنهاد نمی شود.

لازم به ذکر است که ضخامت لایه با دقت تفاوت دارد. دقت یا خطای ابعادی پرینتر های سه بعدی برای متریال های پلاستیکی 100 تا 200 میکرون و برای متریال های رزینی 50 میکرون است و برای رفع این خطا باید به این مقدار تلرانس داده شود. برای مثال اگر در مدل سه بعدی سوراخی به قطر 10 میلیمتر است، باید به 10.2 میلیمتر تغییر پیدا کند تا پس از پرینت قطر 10 میلیمتر به دست بیاید. مقدار دقیق خطای پرینترهای سه بعدی به تکنولوژی آن ها، متریال مصرفی و ضخامت لایه ی انتخابی بستگی دارد. بهترین راه تعیین مقدار دقیق این خطا ساخت یک نمونه ی آزمایشی با متریال و تنظیمات مورد نظرواندازه گیری میزان خطا است.

قطعات در ابعاد متوسط (15 تا 50 سانت)

برای پرینت سه بعدی قطعات در ابعاد متوسط مانند انواع محفظه الکترونیکی، ماکت معماری، نمونه اولیه محصول، ربات، بدنه ی پهباد وغیره می توان از ضخامت لایه ی 50 تا 300 میکرون استفاده کرد. اگر مدل شما صاف و بدون منحنی است، نیازی به استفاده از ضخامت لایه ی بسیار کوچک مانند 50 و 100 میکرون ندارید. اگرچه انتخاب ضخامت لایه ی کوچکتر کیفیت سطح بالاتری را ایجاد می کند اما در بسیاری از موارد که مدل شما ساده و بدون جزئیات یا پیچیدگی زیاد است، پرینت با این تنظیمات  ممکن است به نسبت زمان و قیمت تمام شده برای شما مقرون به صرفه نباشد. همچنین ممکن است که تصور درستی از کیفیت نهایی با هر یک از این ضخامت ها نداشته باشید. برای این منظور میتوانید تصویر زیر را مشاهده کنید که یک مدل کروی به قطر 2 سانت با ضخامت لایه ی مختلف نمایش داده شده.

 

قطعات در ابعاد بزرگ ( بزرگ تر از 50 سانت)

پرینت سه بعدی قطعات بزرگ با ضخامت لایه ی کوچک امکان پذیراست اما بسیار زمان بر وگران قیمت خواهد بود. برای بیشتر قطعات بزرگ، ضخامت لایه ی 200 تا 500 میکرون پیشنهاد میشود. همچنین لازم به ذکر است که برای کاهش هزینه ی ساپورت گذاری و احتمال شکست، قطعات ممکن است به صورت 2 یا چند تکه پرینت شوند. در بسیاری از موارد حتی اگرابعاد قطعه متناسب با ابعاد دستگاه چاپگرسه بعدی باشد، برای دستیابی به کیفیت بهتر چاپ و پرهیز ازساپورت گذاری زیاد، نیاز به چند تکه کردن مدل وجود دارد. دراین صورت قبل ازنهایی کردن سفارش، چگونگی جدایش و اتصال قطعه به مشتری اطلاع داده می شود. 

اگر مدل سه بعدی شما ابعاد بزرگ دارد و در عین حال قسمت هایی با جزئیات یا ظرافت بالا به آن متصل است، باید این قسمت ها به صورت جداگانه و با ضخامت لایه کوچک تر پرینت شده و پس از پرینت روی قطعه ی بزرگ تر مونتاژ یا چسبانده شود.

تراکم

تراکم، میزان پر شدگی داخل حجم های بسته و دیواره های مدل است. اگر ضخامت دیواره های مدل سه بعدی کم باشد، ممکن است اصلا مقدارتراکم تاثیری در میزان پرشدگی داخل دیواره ها نداشته باشد. برای مثال یک مدل که دیواره ی 1.2 میلیمتری دارد، همواره به صورت کاملا توپر پرینت می شود. درصورتی که مدل دارای قسمت های حجیم و بسته یا دیواره های ضخیم باشد، مقدارپرشدگی داخل این قسمت ها با تنظیمات تراکم تعیین می شود. برای طیف وسیعی از مدل های سه بعدی تراکم 20 و30 درصد کافی است، اما اگر قصد دارید به حداکثراستحکام دست پیدا کنید، تراکم 30 تا 90 درصد قابل انتخاب است.

در تصویر زیر داخل سه مدل مکعبی شکل که با تراکم های 10 تا 60 درصد پرینت شده اند را مشاهده میکنید.

در مدل هایی که حجم بسته ی زیادی دارند، افزایش تراکم موجب افزایش متریال مصرفی، زمان پرینت و در نتیجه هزینه ی آن به مقدار قابل توجه می شود. بنابر این توجه داشته باشید، اگر استفاده ی کاربردی یا صنعتی از قطعه انتظار ندارید تراکم های بالا را انتخاب نکنید، چرا که تراکم بالا کمک خاصی به افزایش کیفیت سطح مدل نمی کند.

تراکم 100 درصد برای قطعاتی پیشنهاد میشود که قصد پرداخت سنگین یا تراشکاری روی آن ها را دارید، در این تنظیمات، داخل دیواره ها و حجم های بسته کاملا پرمیشوند. همچنین برای پرینت سه بعدی با متریال های صنعتی، تراکم بالاتر از 60 درصد پیشنهاد نمی شود. تراکم بالا در قطعاتی که با متریال صنعتی ساخته می شوند، باعث ایجاد تنش در قطعه و وارپ یا خم شدگی می شود.

تراکم درمتریال های انعطاف پذیر می تواند میزان انعطاف آن را کم یا زیاد کند. برای مثال قطعاتی که با تراکم پایین با متریال لاستیک TPU پرینت می شوند انعطاف پذیر تر از همین نوع قطعه با تراکم بالا خواهد بود.

همچنین امکان ساخت قطعات به صورت توخالی نیز وجود دارد. توخالی پرینت شدن مدل کاملا بستگی به شکل هندسی مدل و میزان جزئیات آن دارد.  برای این منظور میتوانید تراکم صفر را انتخاب وثبت سفارش کنید تا توسط کارشناس امکان سنجی شود.

درصورت نیاز به مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر با شماره ی پشتیبانی تماس حاصل فرمایید.